Korku..

Korkuyorum..
Zamandan korkuyorum.
Şahit olduğum şeylerden ötürü belki de..


Öyle bir aşk varmış ki aile, meshep dinlememiş bir çift'e şahidim..
Çok sevmişler, kaçmışlar, evlenmişler.. 
Oğlan askere gitmiş, kız beklemiş.
Oğlan gelmiş bir bebekleri olmuş.
Biraz zaman geçmiş, bebek büyümemiş bile ve bitmiş..


O aşk'a ne olmuş hala bilmiyorum..


Bebek büyümüş, babaannesi büyütmüş. Hem 'baba' hem 'anne' .
Bebek çocuk olmuş.
Çocuk haftasonlarını annesiyle geçirirmiş, babası nadir görürmüş kızını.
Kız büyür yavaş yavaş zaman yine geçer..
Annesi evlenir şehir dışına taşınır, kız yalnız hisseder kendini 12 yaşındadır..
Herkes için hayat devam ederken kimse 'bebeği' önemsemediği gibi 'kızı da' önemsememişler.
Tek bir kişi hariç BABAANNE !
Zaman gemiştir yine.. Babaanne ne olduğu bilinmeyen bir hastalık geçirir ve ölür..
Kız yalnızlık çekmiş ama güzel dostlar biriktirmiştir bu arada.


Kız ilgiyi, şefkati, sevgili aşk'ta bulurum sanmış..
Sevmiş, deliler gibi..
Çocuk herşeyi olmuş. 
Kollarında huzur bulduğu, teninin yumuşaklığı ve sıcaklığı,
Güçlü sarılışlar, öpücükler..
Kaptırmış işte kendini o yalnızlıkta.
Ama çocuk yabancıymış aslında ve hiç sevmemiş kızı.
Kız üzülmüş, çok üzülmüş..
Ölmek istemiş defalarca becerememiş. 
Çevreden depkiler almış..
Ait olduğu yerden uzaklaştırılmış, baba ocağındaymış artık.
Babasıyla pek bi yakınlığı yokmuş, üvey annesiyle de öyle.
Onların oğulları varmış yani kızın kardeşi. O da masum, o hanede ona en yakın olduğunu hissetirenmiş.


Kız büyümüş..
İçinde yaşayamadığı çocukluğuyla.
Özlem çekmeyi, planlar yaparak geleceğe umutla bakmayı ve tek başına idare etmeyi öğrenmiş.
Güvenebildiği tek kişi kendisiymiş.
Hala yalnız hisseder kendini ara ara özellikle geceleri yatağına girip sessizliği dinlediğinde.
Bir sürü ses oluşurmuş kafasının içinde.
Çok düşünürmüş ne olacak? Zaman ne göstericek yine?


Zaman kıza hep kayıplar yaşatmış.
Kız bu yüzden zamandan korkmuş.
Zamanla ;
Biten evlilikten,
Giden Anneden,
Ölen melekten,
Yiten aşkından,
Ait olduğu yerden uzaklaşmasından,
Ve içindeki çocuktan..
Biliyor ki ona en çok zarar veren şey duygusallığı.
İçinde zaman zaman ağlayan birilerinin sarılmasına ihtiyacı olan bir çocuk var.




Ve ben korkuyorum yanlış kişilerin bana sarılmasından..
Zaman..
Korkuyorum senden !


6 Ekim 2010  02:45