Kapılarımı sonuna kadar açmış, tabularımı yıkmış, gurur ne demek unutmuş bi şekilde sevdim seni..
Ama bugün yapabildiğim tek şey susup içimde yaşamak seni..
Unuttum sanıyorlar belki çevremdekiler..
Anmıyorum adını eskisi kadar..
Yani onlar öyle düşünüyorlar belki..
Oysa ben;
Bilinmeyen zamanlarda,
Duyulmayan çığlığımla,
Görülmeyen bize 'bizi ne kadar özlediğimi, hala seni ne çok sevdiğimi, deliler gibi özlediğimi sık sık haykırıyorum..
Gel diyemem sana yapamıcaz biliyorum ama özlüyorum işte..
Bizi izliyorum sürekli..
Yatağıma girip gözlerimi kapadığımda başlıyor filmimiz..
Başrolüz sevgilim,
Ve özellikle sen çok iyi oynuyorsun..
Ben bile inanmışım gerçek olmadığını bile bile..
Ve sonu yok bitanem hiç bitmiyoruz..
Bölüm bölüm mutlu olduğumuz anlar birleştirilmiş..
Kötü oynadığımız tek bir an yok..
Çok başarılıyız aslında..
Bu filmin senaristi kalbim sevgilim ama oda bir rol bulmuş kendine..
Bizi kötü görmemiş duymamış bilmiyomuş .. :)
Gözde ÖZHAN.
17.02.2010 03:04
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder