Neydi mesafe?
Geride bıraktığımız gardan bakakalan sevdiklerimiz mi?
Yoksa 'ben seni çok özledim' diye telefonda hıçkırıklara boğulan dost sesi mi?
Hergün 'maa nasılsın' diye görmek yerine aramak zorunda kalan bir hala mı?
Bazen düşünüyorum da düsünürler doğru düşünüyor.
Mesafe kafalarda, düşünceler de ve eklemeliyim ki; hissler de.
Solunan hava aynı olsa da sen gözyüzüne baktığında baktığın yıldız benim olsa bile başkası var...
Şimdi kilometrelerden daha uzak bir şey var aramızda, yabancı gibi oluşumuz.
Hayatın, şehrin tatsızlığı, düşüncelerdeki sen yoğunlu, yanımda görmek isteyip görememenin kırgınlığı, çocuk hallerim bir küsüp bir barışıp yine seni seviyor olmak.
Ama şairde haklı ! Ümit etmek yetmiyor, şarkı söylemek lazım.
Ama sen ne anlarsın Kazım....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder