Özetle HAYVAN

Nerden nasıl başlayacağımı bilemediğim bir yazı bu..

Ne kadar birikti her şey içimde kısa bi zaman diliminde..

Parmaklarımda derman kalmaz.

mAYIs..

Ayılar kış uykusundan uyandı.
Güzel günlerimizi mahvediyorlar.

Hayatımızın tadı olan ballar tükenmekte.

Canım bir hayli sıkkın.
Aslında hayvanları seven biriyim, eğer dünyada insan olarak gözükmeselerdi.
Başka bir gezegen istiyorum.
İçgüdülerimizle hareket edebileceğimiz.

Tamamen hayvanlar gibi.

Beynimizin bizi hayvanlaştırmasına fırsat vermeden.

Doğanın kurallarına uyarak.

Büyük balığın küçük balığı yediğinde adaletten şüphe duyamayacağımız bir gezegen.

Yalnızca bu ülkede yok çünkü, evrensel bir sorun beynin insanı hayvanlaştırması.
Kişneyen hayvanları sevmiyorum. Möleyenleri de.

Tam ortası olacak.

Ama nerde?

Sütten kesilince kendi hayatımı yaşayabileceğim bir hayvan olmak isterdim.

Mesela bir köpek yavrusu.
Sanırım şuan içinde bulunduğum durumdan daha çok utandırmazdı beni.
Sokaktaki sahipsiz köpek yavruları gibi- eskisi gibi ‘mutlu olamıyorum’  ARTIK !
Öyle sıkıldım ki.

Öyle bunaldım ki !

Birkaç milyar beyin havyanı var bu evrende.
Ne yazık ki bir kısmı dibimde.